Yaşama Uğraşı: Günlükler (1935-1950), Cesare Pavese
Dünyadaki korkunç şeylerin en çirkini bir ülküye bağlanma alışkanlığıdır. s. 58
İnsanın çocukluğu, derdini söylemekle ona çare bulmanın aynı şey olmadığını anlayınca biter. s. 73
Alınacak ders her zaman aynıdır: Kendini bırak, acıya dayanmayı öğren. s. 80
Aşık olmadığı zaman kolaydır insanın iyi olması. s. 113
Gizlice en korktuğumuz şey her zaman başımıza gelir. s. 123
Bir insanı küçük düşürmenin en korkunç yolu, onun acı çektiğine inanmamaktır. s. 149
Olgunluk, kendine yeten yalnızlıktır. s. 177
Sana bir şey öğretmeyen her türlü acı boşuna çekilmiş bir acıdır. s. 181
En büyük mutsuzluk yalnızlıktır. s. 189
Anladığıma göre ben yalnız kalmayı öğrendiğim zaman olgunlaştım, başkaları ise insanlarla birlikte olma gereği duydukları zaman. s. 215
Günleri değil anları hatırlarız. s. 240
Aşk stratejisi insan ancak aşık olmadığı zaman kullanılabilir. s. 253
Bir insan kendini kurtaramıyorsa onu hiç kimse kurtaramaz. s. 254
Bir şeyi yapabileceğimizi bilmek bize yetiyor, bu yüzden belki onu yapmaktan bile vazgeçiyoruz. s. 254
Hiçbir kadın para için evlenmez: Bütün kadınlar, bir milyonerle evlenmeden önce, ona âşık olacak kadar kurnazdırlar. s. 270
İnsan hiçbir zaman büsbütün yalnız değildir dünyada. s. 280
Hakkında yazı yazmadığımız şeyler, yazdıklarımızdan çok daha fazladır. s. 332
Bir dönem gelir, yaptığımız her şeyin sonunda bir anı olacağı gerçeğini düşünmek zorunda kalırız. Bu, olgunluktur. Olgunluğa erişmek için, insanın birtakım anıları olmuş olması gerekir. s. 354
Bir gerçeği ancak başka bir gerçeğin süzgecinden geçirdiğimiz zaman değerlendirebiliriz. s. 362
Çocuk olmanın hiçbir güzel yanı yoktur: Yaşlandığımız zaman, çocuk olduğumuz günleri hatırlamaktır güzel olan. s. 364
Sen yalnız kalmak istedikçe, peşini bırakmazlar ama elini uzattığın zaman da yüzüne bile bakmazlar, bu da böyle sürüp gider. s. 371
Bir şey olduğunu her şey olup bittikten sonra anlarız. s. 460
Her zaman insana acı çektiren bir şey vardır. s. 471
