Kitaplardan Alıntılar

Uyanık mıyım gerçekten? Aklım başımda mı?” diye mırıldandı. “Nedir bu yaratık? Ona güzel mi demeli? Yoksa tarif edilemeyecek kadar korkunç mu? s. 24 Çehresindeki kırışıklıkların yapay gülüşüne izin vermediği bu solgun yüze baktı, ama sanki onu görmüyor gibiydi. s. 29 Olanaksızlıklar ortadan kalkıp da düşlerin puslu özleri elle tutulur bir gerçekliğe dönüştüğünde keyiften ya da acıdan çıldıracağımız yerde kendimizi sakin ve hatta pek soğukkanlı halde bulmamız sıklıkla rastlanan bir şey değil midir? Kader bizi böylesine şaşkınlıklara uğratmaya bayılır. s. 30 "Hayatımda ilk kez," diye mırıldandı, "...seni unuttum!" s. 34 Ah ne inatçıdır aşk. Sisler, puslar arasında kaybolup gitmeye mahkûm olduğu an gelip çatıncaya kadar nasıl da ayak direr, inadından vazgeçmeden. s. 35 Aşkı zehirliymiş, vuslatı ise ölüm demekmiş. Harika bir hikaye, değil mi? s. 40 Ah, senden o sözleri duyduktan sonra ölüm nedir ki? s. 47 Elveda Giovanni! Nefret dolu sözlerin yüreğime kurşun gibi işledi

Hiçbir şeyin kazanılmış olmadığı ve her zaman daha iyisini yapabilecek sınırları zorlayabilecek olduğumuz gerçeği. s. 51 Merhametten her şeyden daha fazla nefret ederim, Nietzsche’ye katılıyorum, sefil bir duygudur, ukala kuzu kartala kartal olduğu için, yani onu yediği için, yani ondan daha kötü olduğu için sitem eder, oysa ki kuzu, kartalı yemediği için iyidir, işte kölelerin ahlakı da böyledir, merhamet ahlakı evrensel kural haline geldi. s. 63 İnsanoğlu atomların, moleküllerin ve elektrokimyasal akımların bayağı bir şekilde bir araya gelmesinden başka nedir ki bazıları diğerlerinden daha iyi çalışır. s. 81 Bu gözlerini para hırsı bürümüş adamların bakışlarında bir makinedekinden daha fazla insaniyet görmüyorum. s. 87 Hayat bir drama değil, her şey bir şekilde hallolur. s. 112 Bu kadar kucaklayıcı ve cömert yeryüzünde biz sadece kiracıyız, bunu unutmamalıyız, asla unutmamalıyız. s. 113 Hayatı sevmek için ölümle burun buruna gelmem gerekti. s. 113 E n büyük avcılar her zaman için en