Kitaplardan Alıntılar

Hissetmek- ne renktir acaba? s. 19 Hayata ayak uydurmamızın tek  yolu, kendi kendimizle uyumsuz  olmak. s. 39 Ne zevk, ne ün, ne iktidar: özgürlük, yalnız özgürlük. s. 62 Pencerenin kenarına oturmuş, dışarıda var olan evrensel hayat denen hiçliği seyrediyorum. s. 82 Dünyada yalnızım... İnsanlar bana değmeden geçiyor yanımdan. Etrafımda havadan başka şey yok. Kendimi o kadar tecrit edilmiş hissediyorum ki, üzerimdeki giysiyle aramdaki boşluğu bile algılıyorum... s. 120 Bütün sevdiklerim beni karanlıkta unuttu. s. 269 Anlamak için, kendimi yok ettim. Anlamak, sevmeyi unutmaktır. s. 300 Çocukluğumun yitip gitmesi değil ağladığım; çocukluğum da dahil her şeyin yitip gitmesi. s. 341 Ey Farklı-Kadın, hiç düşündün mü senin bana, benim sana nasıl da görünmez olduğumuzu? Hiç düşündün mü ne kadar cahiliyiz birbirimizin? s. 458 Bir insanın aklının biraz kıt olduğunu, en iyi, başkalarına zarar vermeden espri yapamamasından anlarsınız. s. 486

BENVOLIO: Beni dinle ve onu düşünme, unut! ROMEO: Öğret bana, nasıl unutulur düşünmek?  s. 13 Arama boşuna, bulunmak istemeyeni. s. 37 Adın ne değeri var? Şu gülün adı değişse bile kokmaz mı aynı güzellikte? s. 39 JULİET: Binlerce kez iyi geceler sana! ROMEO: Binlerce kez beter olsun gece, senin ışığın yoksa. s. 44 Yara ile alay eder yaralanmayan kimse. s. 58 Öç duygusu götürülür mü ölümden de öteye? s. 123 Hissetmediğin bir şeyi anlayamazsın. s. 147 Öyleyse dudaklarından öperim, Orada bir parça zehir kalmıştır belki; Bir zamanlar hayat veren o dudakların Bu kez son versin hayatıma. s. 154