“Biliyorum ki duyarlı insanların sayısı hiç de az değil ama yeterli de değil; daha fazlasına ihtiyaç var.” s. 18
Eski toplumlarda anne hamileyse ve biri erkek biri kız, ikiz bebek doğurmuşsa öldürülüyorlardı; çünkü anne karnında cinsel ilişkiye girdikleri düşünülüyordu! s. 19
Çocuklar ölüyor üstat. İnsanlar ise her şeyi meşrulaştırıyorlar. s. 24
Benden gitmeyeceğine inandığım insanlar oldu. Çok yanıldım. Sen yanıldın mı böyle hiç? Sırtımı insanlara dayayamayacağımı öğretti insanlar bana. s. 25
Bu toplum tecavüz eden adamın tecavüz ettiği kadınla evlenip mutlu olduğuna inanan bir toplum. s. 32
Şiddetin seslerine tepkisiz kalan komşular müzik sesine tepki gösterirler. s. 35
“Toplumsal cinsiyet eşitliğinde sınıfta kalmış bir toplumuz, hikâyemiz bu ve Türkiye’nin iyi bir TERAPİYE ihtiyacı var.” s. 37
Kendi evinin içindeki insana güvenmeyeceksin de kime güveneceksin? s. 44
Freud'un dediği gibi "güç ve iktidar, güç ve güçsüz ilişkisi" bunlar. Neden çocuklar tercih ediliyor? Çünkü onları susturmak daha kolay. s. 79
Ya pişmanım derler ya da hatırlamıyorum. s. 86
“Çocuklarınızın söylemediği sözlere karşı duyarlı olun.” s. 93
Mum olabilmek için önce yanmak lazım değil mi? s. 118
Zamanında tecelli etmeyen adaletin, adalet olamayacağını düşünüyorum şahsen. s. 119
Bir toplumun Müslüman olması o toplumda cinayet, hırsızlık, dolandırıcılık gibi hiçbir suç işlenmediğini göstermez. Bu hüküm ensest meselesi için de geçerlidir. Kısacası, insan varsa, orada her şey olabilir ve iyi ya da kötü her türlü tecrübe yaşanabilir. s. 140
Çocuğun çizdiği resimler her şeyi anlatır. s.148
“…Çünkü var olan yapı, kadına iyi gözle bakmıyor. Tecavüzün üstü örtülüyor. Yargı kanıt istiyor! Ensestin, tecavüzün kanıtı mı olur?” s. 179
“Dr. Esin, Sosyal Hizmetler’in yeterli olmadığını ama geliştirilmesi için hükümetten umudu olmadığını da belirtiyor. “Çünkü küçücük çocuğun, bu tecavüzde rızası var mıydı yok muydu diye tartışan bir meclisten bahsediyoruz. Rıza bulup 12 yaşından büyük çocukların tecavüzcüyle evlendirilmesini yasalaştırmaya çalışan bir TBMM bu. Dediğim gibi ‘helal tecavüz’ derdindeler” diyor.” s. 215
"... zaten, insanlar, hem ben kötü olmayayım hem de bu adamın nasıl bir adam olduğunu bilsinler ve ben görevimi yapmış olayım diye uyarırlar ama ortaya çıkmasını da istemezler. Gerekirse adam ölsün ama yine de bu ortaya çıkmasın. Çocuk da ölebilir, kadın da ölebilir, herkes ölsün, yeter ki ortaya çıkmasın." s. 240
Hiçbiri susmadı ama herkes sağırdı. s. 257
Keşke acılar da, suçlar ve cezalar gibi zamanaşımına uğrasaydı. s. 265
- Vicdanı sızlar gibi değildi yani?
+Hayır. Savunma mekanizmasını öyle güzel kullanıyor ki. Benimle olmasa başkasıyla olacaktı diyebilecek kadar kullanmadığı bir vicdan. “Ben yabancı değilim, babasıyım, ne var?” s. 285
Peki insanlık bu muydu? Aynı anneden doğmuş, aynı ekmekten yemiş, aynı sokakta düşüp ayağa kalkmışlardı. Ama o gün orada Ferit sanki hiç Güldünya’nın kardeşi olmamış gibiydi. s. 300
En yakınlarından gördüklerinden sonra insanlığa güvenin kalmadan yaşıyorsun. Selam veremiyorsun, yanına gelen insandan korkuyorsun. s. 326