Gazap Üzümleri, John Steinbeck
Hareketsizdiler... ama birikmiş hareket yüklüydüler. s. 19
İnsan bir yere alıştı mı, ayrılması zordur. Bir düşünce tarzına alışınca da kopamaz insan zaten. s. 62
Ava çıktın mı güçlüsündür. Kimse avcının üstesinden gelemez. Ama avlanan sensen, o zaman durum değişir. s. 70
İnsanlık da kutsaldı tek bir bütün olduğu zaman. s. 99
Hayatımız yok olduktan sonra nasıl yaşarız biz? Geçmişimiz olmadı mı, kendimizi nasıl tanırız? s. 108
Umutlarının öyle fazla coşmasına izin vermezsen, hayal kırıklığına uğramazsın. s. 111
Geçmişimiz olmadan kendimizi nasıl tanıyacağız? s. 121
Ne fazla düş kurup kuşlar gibi havalara çık, ne de kötümser ol böcekler gibi yerde sürün. s. 124
Yakında havayı da parayla satacaklar. s. 181
Değişen ekonomiye aldıran yok. Değişim planlarına aldıran yok. Yalnızca isyanın bastırılma yöntemleri tartışılıyor, oysa beri yanda isyanın nedenleri devam edip gidiyor. s. 293
Baskı ancak baskı altındakilerin güçlenmesine ve birleşmesine yarar. s. 293
Uykuyla dinlenemeyecek kadar yorgunum artık. s. 314
Açlığı, yalnız kendi büzülmüş midesinde değil, çocuklarının da büzülmüş karınlarında duyan bir adamı nasıl korkutabilirsiniz? s. 318
Hiçbir şeyi olmayan insan, mülkiyetin acısını nereden bilebilir? s. 347
Bazen neşe, bir konuşmanın içinde saklı oluyor. s. 398
Bazı kimseler için hayatta bir tek kendileri vardır, o kadardır. s. 433
