Yeşilin Kızı Anne, L. M. Montgomery
“... Ağaçlar, insana arkadaşlık edemez. ... İrlandalıların dediği gibi, beden her şeye alışır, asılmaya bile.” S. 10
“İnsanın dünya üzerinde yaptığı her şeyde risk var.” S. 14
“Sizin çocuğunuz olup yanınızda yaşamak bana harika geliyor. Şimdiye kadar kimsenin çocuğu olmamıştım.” S. 19
“... Hayal kuracaksan zamanına değecek şeyler üretmelisin çünkü.” S. 20
“Tekerlerin tahtada çıkardığı sesi seviyorum. Dünya üzerinde sevecek bu kadar şeyin olması harika, değil mi?” S. 28
“Düş kurmanın en kötü yanı, durmak zorunda olduğunuz zamanın gelmesi. O zaman acı veriyor.” S. 41
Matthew konuşmadı. Marilla, kelimeleriyle nefesini boşa sarf ediyormuş gibi hissetti. Cevap vermeyen erkekten daha sinir bozucu bir şey olamazdı. Tabii bu sessiz kişi, bir kadın değilse... S. 45
Anne iç geçirdi.
“İşte bir umudum daha söndü. ‘Tüm hayatım, gömülmüş umutlarla dolu mezarlık.’ Bu cümle, önceden okuduğum bir kitapta geçiyordu. Ne zaman hayal kırıklığı yaşasam kendimi teselli etmek için bunu söylerim.” S. 46
“Bilemiyorum.” Anne düşünceli göründü. “Bir kitapta, adları ne olursa olsun, güllerin güzel koktuğunu okumuştum.”* S. 47
“İnsanların niyeti aslında sana iyi davranmak olduğu sürece, tam tersi hareket etseler de çok umursamıyorsun.” S. 50
“Bu dünyadan payımıza düşen dertleri almadan gidemeyiz.” S. 62
“Nedense üstünde ikinci defa düşünüldüğünde, hiçbir şey ilki kadar iyi olmuyor. Bunu fark etmiş miydiniz?” S. 65
“Hepsi geçti, geçerken de bende berbat bir his bıraktı.” S. 82
Anne, “Ah Marilla! Bazı şeylerin verdiği hazzın yarısını beklenti oluşturuyor.” dedi heyecanla. “İstediklerini elde edemesen de hiçbir şey, beklenti sevincini engelleyemez. Bayan Lynde diyor ki, ‘Beklenti içinde olmayanlar kutsanmıştır, hayal kırıklığı yaşamayacaklardır.’ Bence hiçbir şey beklememek, hayal kırıklığı yaşamaktan daha kötü.” S. 105
“Senin için neredeyse her şeyi yaparım Diana.” dedi Anne üzüntüyle. “Sana faydası olacaksa kollarımla bacaklarımı bile veririm ama bunu yapamam, lütfen ısrar etme. Ruhumu incitiyorsun.” S. 129
“Bazı zamanlar onu düşününce çok üzülsem de böylesine ilginç bir dünyada yaşayan biri uzun süre üzgün kalamaz, öyle değil mi Marilla?” S. 152
“Dünya, sanki Tanrı’nın zevkle izlemek için hayal ettiği bir şeye benziyor, değil mi?” S. 160
Anne’e gün hiç doğmayacakmış gibi geldi.
Fakat her şeyin sonu gelir. S. 197
“Lütfen tek seferde kes Marilla. Her şey bir anda olup bitsin. Ah, kalbim kırılıyor gibi hissediyorum. Izdırabım hiç de romantik değil. (...) iğrenç bir renge boyadığın için saçının kesilmesinin teselli edici hiçbir yanı yok, öyle değil mi? Eğer rahatsız olmazsan sen bunu yaparken ben ağlayacağım. Çok trajik olacak gibi görünüyor.” S. 238
“Kıyafetlerin modaya uygun olunca, iyi biri olmak çok daha kolay, en azından benim için öyle.” S. 251
“Büyümenin en kötü yanı bu, artık anlıyorum. Çocukken istediklerinin çoğu onları elde ettiğinde büyüleyici gelmiyor.” S. 255
“Büyümeye başladığın zaman, üzerinde düşünülüp karar alınması gereken çok şey var.” S. 272
“O sınavdan kalsam da geçsem de gün doğmaya devam edecek.” S. 280
“Denize bakın kızlar. Sanki gölgeleri gümüş rengi suyun üzerine düşen görünmez şeylerle dolu. Milyonlarca dolarımız, elmas kolyelerimiz olsaydı bile, bu güzelliğin tadını daha fazla çıkaramazdık.” S. 294
Bu dünyada aldığımız her şeyin bir bedeli vardır. Amaçlara sahip olmak iyi olsa da onlara ulaşmak ucuz değildir. Çalışma, özveri, kaygı, heves kırılmasıyla ödeme yapmak zorunda kalırız. S. 307
“Doğanın bize sunduğu iyileştirici etkilere kalbimizi kapamak doğru olmaz.“ S. 317
“(...) insanların dış görünüşlerinden, içindekileri asla anlayamazsın.” S. 319
“Tanrı cennetinde, dünyada her şey yolunda.”** diye fısıldadı Anne.
* Ünlü İngiliz şair ve oyun yazarı William Shakespeare’nin (1564-1616) Romeo ve Juliet isimli eserinden bahsediliyor. (ç.n.)
** Robert Browning’in Pippa Passes isimli şiirinden alıntı. (ç.n.)
