Açlık, Knut Hamsun
Bahtımın hep kapalı oluşuna sebep neydi acaba? Yaşamak, başkaları kadar benim de hakkım değil miydi? S. 48
Uyuyamayacak olduktan sonra gözlerini kapalı tutmanın ne faydası var? S. 64
Ben hayvanları kafeste görmekten hiç hoşlanmam. Kendilerine bakıldığını bilir bu hayvanlar; onlara bakan yüzlerce gözü hisseder bu hayvanlar; dokunur bu onlara. Ben gözetlendiklerini bilmeyen hayvanlar isterim. Kendi inlerinde gezinen, uykulu yeşil gözlerle uzanıp pençelerini yalayan, düşünen ürkek hayvanlar. S. 93
... başkalarından daha namuslu yaşamaya mecbur muydum sanki; sözleşmem mi vardı benim. S. 94
O gitti, ben kaldım; ardından baktım, sessizce ağladım. S. 116
Üfff çekingen insanlar ne zor! Onların yanında her şeyi bizim yapmamız, bizim söylememiz gerek. S. 119
İnsan fazla kibrinden dolayı ölebilirdi. S. 194
İnsan deli olmasa bile biraz duyarlı bir kalbe sahip olabilir, pekala. Öyleleri vardır ki ufak tefek şeyler onları yaşatır da sert bir söz onları öldürür. Ben böyleyim işte. S. 119
