Orospu Kırmızı, Umay Umay

Nerem varsa insan kalan... İşte orası acıtıyor.
S: 9

İyi şeyler bana gelmez. Hiçbir boktan anladığın yok.
S: 10

Seni bir tek dokunuş için ölümsüz yapıyorum. Ben de en az senin gibiyim. Ve en çok senin gibi.
S: 11

Cehennemi ruhu hala üşüyenler için istiyorum.
S: 18

Yolculuk uzun sürmez hiçbir zaman. Seni çok uzun düşünüyorum.
S: 19

Ben varoşların dansıydım, o prenslerin anarşisti. Ben çok zengin olmak istiyordum, o ise serseri. Ben onu sevenlerden nefret ediyordum, ama o herkese beni sevmelerini söylüyordu.
S: 27

Ölüyorum, annem bana hiç kızmıyor.
S: 34

Sana yazarak kurtuluyorum.

S: 38

Tamam sustum ama yazacağım.

S: 40

Kızıyordum, artık kızmıyorum. Bir şey oldu epey önce, kimsenin beni öldüremeyeceğini fark ettim. Affedilmeyecek ihanetlere tanık oldum. Affetmeyeceğim. Affetmenin, ne büyük uyum isteği ve palavra olduğunu fark ettim. Çok uyumsuzmuşum. Azıcık uyayım diye, ne fedakarlıklar yaptım, geçmiş olsun, affedemiyorum, etmeyeceğim de. Korku kendi cehenneminde debelensin, benim cehennemim başka.

Kalbim geriye alınamayan bir saat gibi, hatırladıkça sızlayan binlerce göze bölünüyorum.
S: 47

Yalan, ağdalı bir salyadır televizyon. Çabucak sızar odaya; bürokratların kravatına sıçrayan kanı temizler.
S: 48

Denizin üzerinde, kibrit kutularından bir ev kur bana.
Tuzlu su, bütün kibrit uçlarını sakinleştirir.
S: 49

Yetinmedim bir daha yazdım yazamayacaklarımı.

S: 50

Parçalanmış çocuk sesim, kurtaramazsın ki beni.

S: 50

Hayatımdaki o işaret kayıp gidiyor gökten; gündüze karşıysa yapayalnızım. Parlak bir hediye paketine sığdı kalbim. Çocukluğum, pabuçlarıma bulaşmış mürekkep lekelerini çıkartmakla geçti. Ayakkabılığa atılmıştı mucizem... Ona da sordum; ancak bir anı yanıt verebilir diye. Ama, bir anının yatışmamış öfkesini buldum.
S: 60

Artık özgürüm. Öyle yalnızım ki...
S: 65

Her aşk bir orospu yaratıyor. Bense beyaz duvaklar, dokunduğumda irkilen sırtlar çiziyorum. Ben de oluyorum, o senin kendin için korktuğun yerde.
S: 69

Öyle çok bavulumu toplayıp kaçtım ki kalbimden; şimdi parçalarım mı geride bıraktıklarım, yoksa kaçık çoraplarım mı bilmiyorum.
S: 70

Uyutmayacağım seni, ninniler büyütmüyor çünkü.
S: 71

Bir dilenci gibi yalvarıyorum ama yine de yanıt vermiyor sözcükler. Sözcükler bana kazık attı. Tek kelimeyle kazıklandım.
S: 91

Dur bir nefes alayım... Ve senin sevdiğin kadın olayım.
S: 91

Beni hangi mektuplarla örttüğüne bir bak. Islak fotoğraflara değiyorum; lanet okudu biri bana, onu aynada gördüm.

Kırmızı, sana sadece kırmızı demeliyim. Ben başaramıyorum kırmızı, hatırlamak dışında bir mucizem yok. Bir şeye inandım, birşeye ve sadece bir kere ağlayarak dansettim. Oysa hayata bağlanmak için ayağa kalkmıştım.

Hayat, benden gizlediğin ellerini hangi cebinde saklıyorsun? 
S: 95